Od początku lat 90-tych ubiegłego stulecia, przypadki użycia stały się nieformalnych standardem przedstawiania wymagań funkcjonalnych. Gwałtowny wzrost popularności zaawocował wieloma różnymi podejściami do ich prezentacji oraz stylami ich pisania. Niestety, ta różnorodność sprawia, że automatyczne przetwarzanie przypadków użycia jest bardzo trudne. Ten problem może być zniwelowany poprzez wykorzystanie koncepcji transakcji, która jest zdefiniowana jako atomowej część scenariusza przypadku użycia.